Eten was minder gezellig geworden

Op aanraden van haar dochter meldde Carla zich een aantal jaar geleden bij Stichting Thuisgekookt aan. In eerste instantie omdat haar gevoelige maag en darmen het moeilijk hadden met alle kant-en-klaar maaltijden die ze heeft uitgeprobeerd, maar ook omdat eten na het overlijden van haar man aanzienlijk minder gezellig was geworden. Thuiskok Sandra kookt niet alleen heerlijke maaltijden waar Carla naderhand geen last van krijgt, maar zorgt vooral voor wat extra aanspraak voor Carla. ‘Het moment dat Sandra aanbelt voelt fantastisch. Ze neemt altijd even de tijd voor me. Soms zie ik ook wel dat ze eigenlijk haast heeft, maar ze ziet op haar beurt denk ik ook wel aan mij dat ik er behoefte aan heb. En dan blijft ze toch nog even langer.’

Iets betekenen voor een ander

Voor thuiskok Sandra was vrijwilligerswerk via Stichting Thuisgekookt een uitkomst. ‘Ik wil graag iets betekenen voor een ander, maar moet wel kijken wat past binnen de tijd die ik beschikbaar heb. Ik hou heel veel van koken en heb bijna altijd wat over. Zo ging er altijd al regelmatig eten naar de buurvrouw. Daar begon ik mee toen mijn jongste zoon nog thuis woonde. Hij is inmiddels uit huis, maar eet nog wel eens thuis natuurlijk. Als hij dan nog precies één portie in de pan ziet liggen, dat hij zelf nog best zou lusten, zegt hij: “Oh, laat maar zitten, dat is nog precies genoeg voor Carla.” Wij eten het liefst elke dag vers. Dat we nu iemand blij kunnen maken met een verse maaltijd die de volgende dag bij ons als kliekje in de prullenbak zou eindigen, is natuurlijk hartstikke mooi.’

De koppen bij elkaar steken

Sandra en Carla zijn inmiddels goed op de hoogte van elkaars wel en wee en overleggen goed over de verwachtingen. Carla: ‘In januari steken we weer even de koppen bij elkaar om te kijken of het nog past in Sandra’s leven. Ik ben dankbaar voor iedere maaltijd, zolang als het mag duren! Ook over het moment van overdracht wordt altijd even gecommuniceerd. Soms is ze wat later, of heeft ze een keertje wat minder tijd. Dan kletsen we de week daarop wat langer bij. Ik vind het moment dat ze aan de deur staat altijd fantastisch. Achteraf laat ik haar via WhatsApp weten hoe het was. “Mmmm”, dan weet zij genoeg.’ Sandra regelt ook altijd wat extra maaltijden voor me als ze op vakantie gaat. Die vries ik dan in. Haar lasagne is verrukkelijk, en ik mag ook wel eens iets speciaal aanvragen. Hartige taart bijvoorbeeld. Sandra’s bezoek is het moment in de week waar ik naar uitkijk. Ik deel m’n hele week ernaar in.’