Kleine moeite

Lena: ‘Ik vind het onzin dat iedereen voor zichzelf kookt, terwijl het voor mij helemaal geen moeite is om wat extra’s te maken. Ik kook elke dag vers, het maakt mij niet uit of dat voor twee of voor vier personen is. Jenneken en haar man eten aan hun eigen keukentafel gewoon mee met de gerechten die ik klaar maak. Ik hoef dus nooit apart iets te maken. Ik probeer graag verschillende recepten uit, die ik dan later naar Jenneken stuur. Zo weten ze precies wat ze gegeten hebben. Jenneken is een lief mens, het is altijd gezellig als ze de maaltijd komt halen.’

De hele ervaring

Ook voor Jenneken is het fijne contact met Lena van meerwaarde. Ze geniet elke woensdag van de hele routine. Wanneer ze aankomt bij de woonboot van Lena en krijgt ze bij binnenkomst eerst een dikke knuffel. Terwijl Lena het eten in de meegebrachte bakjes schept, worden er over en weer grapjes gemaakt. Het enthousiasme spat ervan af. Jenneken wil op dat moment nog niet weten wat Lena heeft gemaakt, de maaltijd moet een verrassing blijven tot ze thuis is: ‘dat is onderdeel van de verwennerij!’

Wonderbag

Het eten wordt vervoerd in een ‘wonderbag’. Een wonderbag heeft hetzelfde principe als een hooikist. Wanneer je aardappelen of groente kookt, kun je met deze zak energie besparen omdat het eten nagaart in de zak. Voor Jenneken en Lena is de wonderbag fantastisch om het eten warm bij het huis van Jenneken te krijgen. Haar man zit dan thuis klaar met een gedekte tafel en twee glaasjes wijn. Samen pakken ze de maaltijd uit en laten ze zich verrassen door wat Lena heeft gemaakt. Jenneken: ‘Ik wil Stichting Thuisgekookt aan al mijn leeftijdsgenoten aanraden. Ik zou tegen iedereen willen zeggen: Probeert het! Dans een beetje meer!’